Karski studiował we Lwowie z innym znanym potem kurierem Polskiego Państwa Podziemnego, Jerzym Lerskim. Lata przed wybuchem wojny były dla Karskiego dobrym przygotowaniem do późniejszych misji. Wakacje Karski spędzał głównie na wyprawach rowerowych po kraju i praktykach dyplomatycznych w polskich konsulatach - w Czerniowcach (1933), Bukareszcie (1934) i Opolu (lipiec 1935). 

Po ukończeniu studiów w 1935 r. Karski poszedł na roczny kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Skończył ją z tytułem podchorążego rezerwy 28 czerwca 1936 r. jako najlepszy z uczniów. Za zajęcie pierwszej lokaty dostał od prezydenta Ignacego Mościckiego szablę. Na pamiątkę zachował sobie także jeden egzemplarz pisma "Rocznik Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1936", który przygotował również Kozielewski jako przewodniczący komitetu redakcyjnego, a sekretarzem był Jerzy Lerski. 

Już jako podchorąży przyjęty został do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, którą rozpoczął kolejnymi praktykami w Genewie i Londynie. W 1938 r. zdał egzamin wewnętrzny MSZ, znowu jako jeden z najlepszych. Od 1 stycznia 1939 r. był już pełnoprawnym pracownikiem ministerstwa na stanowisku referendarza i sekretarza wydziału polityki emigracyjnej. Kolejny awans na sekretarza dyrektora personalnego MSZ Wiktora Tomira Drymmera dostał kilka tygodni przed wybuchem wojny.